Kiła (syfilis)

Kiła to infekcja bakteryjna wywołana przez szczep bakterii o nazwie krętka bladego (łac.Treponema pallidum ssp). Choroba ta jest przenoszona drogą płciową. Może to być podczas stosunku pochwowego, analnego lub oralnego. Do zakażenia może dojść również w łonie matki. Od momentu zakażenia do momentu wystąpienia objawów chorobowych może minąć od kilku tygodni nawet do kilku miesięcy. Ponieważ wczesne etapy choroby często nie mają specyficznych objawów, osoba chorująca na Kiłę może nie wiedzieć, że jest chora i nieświadomie zarażać innych.

Rozwój tej choroby można podzielić na kilka etapów: kiła pierwszego okresu, kiła drugiego okresu (wtórna), kiła utajona, kiła trzeciego okresu (kiła trzeciorzędowa). Istnieje również kiła wrodzona.

Pierwsze objawy kiły pojawiają się przeważnie w okresie jednego tygodnia do trzech miesięcy od momentu zakażenia się krętkami bladymi. Są to bezbolesne owrzodzenia pojawiające się w miejscu zakażenia, zazwyczaj jest to na skórze w okolicach narządów płciowych lub na błonie śluzowej. Powiększają się też najbliższe węzły chłonne.

Po zniknięciu owrzodzenia (po około 8-10 tygodniach) pojawiają się objawy drugiego okresu choroby. Jest to drobna wysypka przeważnie pojawiająca się na całym ciele. Mogą jej towarzyszyć ból głowy, utrata wagi, ogólne osłabienie, utrata włosów. Po tym etapie infekcja przechodzi w stan “utajenia”. Na tym etapie przeważnie nie ma żadnych objawów chorobowych jednak choroba pozostaje zakaźna.    

Kolejny etap choroby to kiła trzeciego okresu (kiła trzeciorzędowa). Ten etap może być bardzo szkodliwy dla organizmu i prowadzić do nieodwracalnych zmian takich jak utrata wzroku lub słuchu, udar, choroby serca. W niektórych wypadkach nieleczona Kiłą może nawet prowadzić do śmierci.

Wykrycie choroby w pierwszym i drugim stadium pozwala na leczenie jej antybiotykami. Jeżeli infekcja ta przejdzie do trzeciego stadium, może ona wtedy wymagać bardziej skomplikowanego leczenia, często połączonego z pobytem w szpitalu.

Rozpoznanie objawów i szybka reakcja są bardzo ważne w przypadku kiły. W leczeniu tej choroby w jej pierwszych etapach przeważnie stosuje się antybiotyki takie jak Erytromycyna. Leki te działają ograniczając zdolność rozwojową wirusa poprzez blokowanie produkcji białka potrzebnego wirusowi do własnego wzrostu. Dzięki temu, że wirus przestaje się rozrastać przeciwciała będą w stanie go zlikwidować. Wirus ten może być zakaźny jeszcze przez jakiś czas od stosowania leku. Dlatego bardzo ważne jest aby po zakończeniu kuracji zrobić kolejne badania i powstrzymać się od kontaktów seksualnych do momentu uzyskania pozytywnych wyników.